மருதாணி...எனும் கலை!

     சிறுமியாக இருந்த காலம்முதலே மருதாணியின் மீதி எனக்கு அப்படியொரு காதல். அப்பொழுதெல்லாம் அம்மாவிடம் இரண்டு கைகளையும் ஆசையோடுக் காட்டிக்கொண்டு, அவர்கள் எப்படியெல்லாம் வைக்கிறார்கள் என்று பார்த்துக் கொள்வேன். நன்றாக சிவக்க வேண்டுமே என்று நினைத்துக்கொண்டு இரவு முழுதும் கலைந்து விடக்கூடாதே என்று கைகளை அதிக அசைவில்லாமல் வைத்துக்கொண்டு தூங்குவேன். விடிந்ததும் கைகளை கழுவிக்கொண்டு வீட்டில் உள்ள அனைவரிடமும் காட்டி மகிழ்ந்த நாட்கள்தான் எத்தனையோ !!!

பின் நானே வைத்துக் கொள்ள ஆரம்பித்த பிறகு இதுவும் ஒருவிதமான கலை என்பதனை உணர்ந்துக் கொண்டேன்.


இப்பொழுது கிடைப்பதுப்போல் அப்போ ரெடிமேட் கோன்கள் கிடைக்காது என்பதால் தெரிந்தவர்களிடமும் தோழிகளிடமும் பெற்றுவந்த மருதாணி இலைகளை நானே அம்மியில் அரைத்து(இதற்காகவாது நான் அம்மியினை தொடுவதாக அம்மாவின் கமென்ட் கிடைக்கும்) வைத்துக்கொள்வேன். கோன்களில் கிடைக்க ஆரம்பித்த பிறகு, கூடவே அதற்கான வடிவங்களில் விதவிதமாக அச்சுகள் கிடைத்தது. ஆனால் அதை தவிர்த்து எப்போதும் நானே வடிவங்களை உருவாக்கி வரைந்துக்கொள்வேன்.

எனக்கு பிடித்தமானவைகளில் நான் இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டு வருவது இந்த மருதாணி வரைந்துக்கொள்வதைதான். எத்தனை நாட்கள்தான் தாள்களிலும் கேன்வஸ் போர்டுகளிலும் வரைந்துக்கொண்டிருப்பது, அதான் மாறுதலாக என் கைகளிலும் வரைந்துகொண்டவை.....மருதாணியாக!