இனிதாய் தொட‌ரும் (வாழ்க்கை)பயண‌ம்....

                  பிரியமான பதிவுலக நண்பர்கள் அனைவருக்கும் இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள். கடந்த வருடத்தில் கிடைத்த சிறந்த இணைய நட்புகளும், அறிந்தும் தெரிந்தும் கொண்ட விஷயங்களும் நல்லதொரு அனுபவங்களை பெற்று தந்தது. நள்ளிரவு குளிரில் நடுங்கியபடியே கடற்கரையில் கூடி இருந்த நூற்றுக்கணக்கான மக்களுடன் சேர்ந்து இப்புதிய வருடத்தை தொடங்கியதுகூட புது அனுபவத்தை தந்தது. இதோ கடந்துவந்த நாட்களை அசைப்போட்டபடியே நிகழ்கால நாட்களை ரசித்திட மேற்கொண்ட புதிய வருடத்தின் பயனமும் இனிமையாகவே அமைந்தது.

ஆல்ப்ஸ் மலைதொடர்களின் அடிவராத்தில அமைந்துள்ள ஒரு சின்னஞ்சிறிய ஊராகிய Laus க்கு செல்லும் போதே -3°c யில் சாலை எல்லாம் பனிமூட்டமாகவே இருந்தது. காலை நேர பனிபடர்ந்த‌ சாலைகள்தான் எத்தனை அழகு!

நகரத்து சத்தங்கள் ஏதுமின்றி இருந்த அந்த ஊருக்குள் நுழையும் போதே எதிர்க்கொள்ளும் அமைதி மனதிற்கு உற்சாகத்தை கொடுத்தது. இந்த ஊர் பிரபலமாவதற்கு காரணமாக சொல்லப்படும் ஆலயம் மிகவும் அழகாக இருந்தது.

இதுவரை நான் இங்கு பார்த்த ஆலய‌ங்களில் இருந்து இது சற்று மாறுப்பட்டு இருந்தது. வழக்கமாக ஆலய‌த்தின் பீடத்தில் அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும் பூக்கள் இங்கில்லை. காரணம் ஆலயத்தின் உள்ளே நுழையும்போதே இயற்கையாவே வரும் மலர்களின் வாசம்தான் என சொல்லப்படுகிறது. ஏனோ எந்த வாசனையையும் நான் உணரவில்லை.

நாம் கடவுளிடம் பேசுவதற்கு இதுப்போல ஒரு புனித ஸ்தலம் தேவைப்படுகிறது என்பதை உணர்த்தும் விதமாக பல ஊர்களில் இருந்து நிறைய மக்கள் வந்திருந்ததை பார்க்க முடிந்தது. அமைதியாக இருக்கும் ஆலயத்தில் மக்களின் கண்ணீர் கலந்த வேண்டுதல்களை பார்த்தபோது சிலிர்ப்பாக இருந்தது. இப்படி இங்கு வேறெந்த ஆலயங்களிலும் நான் பார்த்ததில்லை.

பிரான்ஸின் லூர்து(Lourdes) நகரில் காட்சியளித்ததைப் போலவே மாதா இங்கேயும் 1664 ஆம் ஆண்டு பெனுவா எனபவருக்கு காட்சிக்கொடுத்து இருக்கிறார். அவர் தோன்றிய இடத்தில் எழுப்பப்பட்டிருக்கும் நினைவுச்சின்னம்தான் கீழே காணும் படம்.

ஆலயத்தை சுற்றிலும் ஒரே மாதிரியாக கட்டப்பட்டு இருந்த காட்டேஜ்கள் பார்ப்பதற்கு மிக அழகாய் தெரிந்தது. நல்லவேலையாக இன்னும் அந்த பகுதி Commercialized ஆகாமல் இருப்பதை பார்த்திட சந்தோஷமாக இருந்தது.அதேப்போல ஆலயத்தின் எதிர்புறத்தில் காட்சியளித்த பனிப்படர்ந்த மலைகளோ மனதை கொள்ளை கொள்ளும் அழகோடு இருந்தது.

Altitude அதிகமில்லாத போதும் குளிர் அதிகமாகவே இருந்தது. அங்கிருந்து கீழே இறங்கியபோது எதிர்கொண்டது Serre Poncon எனும் ஏரி, அதிகபட்ச பனியால் தண்ணீரின் அளவு குறைந்து உறைந்ததுபோல காட்சியளித்தது.

கடவுளால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஊர் என்பதற்கு சான்றாக அங்கு நிறைந்துள்ள இயற்கை அழகுகள் ஒருபுறம் என்றாலும் அந்த ஊர் மக்களும் அவர்களது நல்ல உள்ளங்களும் இன்னொரு சான்று. ஏதோ பல நாட்கள் பழகியதைப் போல் பார்த்ததும் புன்னகைத்து பேசும் அவர்களது எளிமை எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.

அடிக்கடி பார்த்துக்கொள்கின்ற போதும் புன்னகைக்க மறுக்கும் நகரத்து மக்களுக்கு இடையில் இந்த சின்னஞ்சிறிய ஊர் மக்கள் எப்பொழுதும் புன்னகைக்க மறப்பதில்லை. அவர்களுடன் பேசினாலே போதும், நமக்கும் உற்சாகம் தொற்றிக்கொள்கிறது, அத்தனை அன்பாக பேசுகிறார்கள். இவர்களது எளிமையான குணத்திற்கும் சிரித்த முகத்திற்கும் காரணம்.... இயற்கை எழில் கொஞ்சும் மலைப்பகுதியில் வசிப்பதா அல்லது உறுதியாக நம்பப்படும் இந்த புனித ஸ்தலமா... தெரியவில்லை! ஆனால் அங்கிருந்தவரை நானும் என்னவரும் இயற்கையை ரசித்து தெய்வீக சக்தியை உணர்ந்து சந்தோஷமாக கழித்த பொழுதுகளது!